Ewa Wycichowska

Ewa Wycichowska

Tancerka, choreograf, pedagog, nauczyciel akademicki, profesor sztuk muzycznych, kierownik Zakładu Tańca UMFC w Warszawie, profesor zwyczajny AWF w Poznaniu. Absolwentka OSB w Poznaniu, Akademii Muzycznej w Warszawie, L’Academie Internationale de la Danse w Paryżu i Studiów Menadżerów Kultury  UAM w Poznaniu. Odbyła staż choreograficzny w Nederlands Danse Theater w Hadze oraz w London Contemporary Dance School w Londynie. Wieloletnia primabalerina Teatru Wielkiego w Łodzi. W 1980 roku debiutowała jako choreograf utworem Głos kobiecy w Teatrze Wielkim w Łodzi. Jest autorką ponad 70 spektakli zrealizowanych w Polsce, Europie i USA, które były prezentowane publiczności na pięciu kontynentach. W latach 1988-2016  dyrektor  naczelny i artystyczny Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego. Od 1994 roku była inicjatorem i dyrektorem artystyczny Dancing Poznań (Międzynarodowych Warsztatów i Biennale Tańca Współczesnego oraz Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca). Stworzyła Atelier Polskiego Teatru Tańca. Jest dyrektorem artystycznym Dancing fairPlayce Poznań, jurorem polskich i międzynarodowych konkursów tańca, ekspertem ministerialnym.

Jedna z nielicznych polskich tancerek odnoszących sukcesy  zarówno w repertuarze klasycznym, jak i  współczesnym. Tańczyła główne partie  m.in. w Romeo i Julii (chor. Borkowski), Giselle (chor. Coralli/Perrot), Coppelii (chor. Kujawa), Córce źle strzeżonej (chor. Papliński), Zielonym stole (chor. Jooss), Gajane (chor. Ejfman), Medei (chor. Kujawa), Ognistym ptaku (chor. Drzewiecki), Królewnie Śnieżce (chor. Borkowski), Śnie nocy letniej i Wolfgangu Amadeuszu (chor. Veredon), Carmen (chor. Makarowski) oraz Faust goes rock i Skrzypku Opętanym we własnej choreografii.

Współpracowała jako choreograf   z wybitnymi reżyserami teatralnymi, operowymi i filmowymi, m.in. z Jerzym Jarockim, Erwinem Axerem, Maciejem Prusem, Krzysztofem Zanussim, Krzysztofem Kieślowskim, Jerzym Kawalerowiczem, Adamem Hanuszkiewiczem, Krystyną Jandą, Krzysztofem Zaleskim i Eugeniuszem Korinem.

W latach 1981- 1984 wykładowca Wydziału Rytmiki Akademii Muzycznej w Łodzi; 1985 – 1988 wykładowca tańca modern w Państwowej Szkole Baletowej w Łodzi; od 1999  wykładowca Wydziału Edukacji Muzycznej  Akademii Muzycznej w Warszawie, specjalność pedagogika baletu, od 2002 profesor nadzwyczajny, a  od 2009 kierownik Zakładu Tańca, Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie; 2006 - 2010 profesor Wyższej Szkoły Umiejętności w Kielcach; od 2007 profesor gościnny Akademii Muzycznej w Łodzi; od 2015 - profesor zwyczajny AWF w Poznaniu; Promotor wielu  doktoratów, opiekun naukowy kilku  doktorów habilitowanych, promotor doktoratu honoris causa prof. Roderyka Lange. Wielokrotnie nagradzana: m.in. Srebrnym i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, Nagrodą ZAiKS za wybitną twórczość choreograficzną, Nagrodą Sekcji Krytyków Teatralnych ITI - UNESCO za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą, Nagrodą Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu zasług dla kultury polskiej, Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla wybitnych osobowości działających w sferze kultury, Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania, Złotym Medalem Hipolita Cegielskiego Verba Docent – Exempla Trahunt.

Bohaterka książki „Istnienie grać. Portret Ewy Wycichowskiej”, autorstwa Jagody Ignaczak.